Dobra Szczecińska

Nazwa pochodzi od wyrazu dobry. Pierwotnie określała zapewne dobrą, urodzajną ziemię, dobre warunki osadnicze. Według niemieckich etymologów średniowieczna nazwa Dobern (r. 1276) łączy się z określeniem kołki w płocie. Świadczyłoby to, że prowadzona była tutaj gospodarka zagrodowa. Niemiecka Daber (od 1517 r.) jest przykładem zgermanizowania dawnej nazwy.

1.JPG

Osada została założona w typie wielodrożnicy z dwiema drogami głównymi przecinającymi się w północnej części wsi. Pierwsze dokumenty dotyczące Dobrej pochodzą z początku XIII stulecia, kiedy to księżna Mechtylda, trzecia żona Barnima I i matka Ottona I nadała 8 włók ziemi ze wsi Dobra klasztorowi żeńskiemu ze Szczecina. Potwierdzenie tej dotacji znajdujemy w dokumentach z 1304 i 1306 roku. Barnim III, syn Ottona I również potwierdził tę darowiznę w 1320 r. oraz dał w dzierżawę pobór zboża i pieniędzy z dwóch włók w Dobrej szczecińskiemu klasztorowi św. Ottona. W 1517 roku dwanaście włók ziemi z Dobrej stało się własnością rycerską nadaną przez księcia Bogusława X, braciom Hausowi i Krzysztofowi Nemecke w wieczyste władanie. Nemeckowie w 1698 roku sprzedali swoją część Dobrej znanemu rodowi von Ramin. Ród ten był niezwykle popularny na dworze pruskim, a jego przedstawiciel Edward von Ramin w 1859 roku został radcą państwowym i szambelanem królewskim. To właśnie on w północnej części wsi zbudował pałac w stylu neoklasycystycznym, składający się z dwóch budynków. Z założenia pałacowego zachowały się tylko fragmenty (przy drodze wiodącej do pałacu), resztki muru ogrodzenia oraz okrągły dziedziniec przed fasadą i fragment przypałacowego parku. Po II wojnie światowej wybudowano tu niewielki murowany budynek z płaskim dachem. Na wschód od tego budynku znajduje się budowla kryjąca partię fundamentów i ślady po wcześniejszej bryle architektonicznej.

2.JPG

We wsi zachowały się:
- kościół parafialny p.w. Matki Bożej Królowej Świata, zbudowany około 1250 roku z ciosów granitowych. W 1875 roku przebudowany, wyposażony w stopniowane szczyty i neogotyckie, ostrołukowe okna, barokowe wyposażenie (ołtarz, ambona, epitafium). W ścianie zachodniej zachowano granitowy jednouskokowy portal wejściowy. Kościół otoczony jest murem cmentarnym z renesansową bramką. Przed kościołem dzwonnica z dzwonem z 1861 r. Po II wojnie światowej kościół poświęcono w 1957 roku.

3.JPG
4.JPG
5.JPG
6.JPG

- pozostałości po zespole dworskim: rządcówka i gorzelnia z końca XIX wieku oraz XIX wieczny park ze stawem i wieloma starymi drzewami, w tym dwa dęby piramidalne.

- zachowany starodrzew z kilkoma cennymi okazami drzew: grab strzępolistny, skrzydłorzech kaukaski, cis, lipy i świerki.

- 1,5 km od centrum wsi (przy drodze do Wołczkowa) znajduje się głaz granitowy o wymiarach : 6,0 m na 1,2 m ? czerwony, gruboziarnisty.

- w centrum wsi umieszczono tablicę z napisem: "Nie rzucim ziemi skąd nasz ród" - Maria Konopnicka, Dobra Szczecińska, 27.04.1990r.


(wig)

O ile nie zaznaczono inaczej, treść tej strony objęta jest licencją Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 License