Pierwsza wzmianka pisemna o Eggesin pochodzi z 1216 roku, wtedy to przekazano osadę klasztorowi Grobe, znajdującemu się na Uznam. Z kolei wojna 30-letnia przyniosła Eggesin śmierć i zniszczenie: od 1648 roku żyło w tej miejscowości zaledwie pięciu rolników. Piętno na tej osadzie wywarły w przeszłości: żegluga barek, przemysł ceglarski, pozyskiwanie drewna z lasu oraz jego przeróbka.
Obecnie jest to miasto w kraju związkowym Meklemburgia-Pomorze Przednie położone na terenie Puszczy Wkrzańskiej. Pierwotnie ta słowiańska wieś nosiła nazwę Gizin, Gizyn (1260) lub Chyzin (1267). W 1296 do nazwy dołączono „E” i miejscowość od tej pory nazywała się Egezyn lub Eksin(1302). Staropołabska nazwa miejscowości wskazuje na „dom” lub „ziemiankę”. Ostatnie wytłumaczenie nazwy miejscowości wiąże się z rzeką Randową i Wkrą. Dwa kilometry na północ od Eggesin rzeka Randow wpływa do rzeki Uecker. "Gyzin" oznaczało "połączenie rzek", miejsce, w którym jedna rzeka wpływała do drugiej. Miasto jeszcze w pierwszej połowie XX w. było niewielką gminą, w której w czasach NRD a konkretnie od 1952 roku utworzono siedzibę garnizonu Narodowej Armii Ludowej NRD (NVA). Dla osób, które nie związały się z wojskiem zatrudniono w nowo uruchomionych Zakładach Silników Elektrycznych. Później po zjednoczeniu Niemiec jednostkę NVA przemianowano na oddział Bundeswehry (sił zbrojnych RFN).
W roku 1966, w dniu 750-lecia istnienia, Eggesin otrzymało prawa miejskie i herb. Ze względu na 50-letni wpływ armii na rozwój miasta Eggesin znajduje się od momentu wycofania się Bundeswehry w okresie przełomu. Obecnie mieszka tu ok. 6.400 mieszkańców.
- w centrum miasta znajduje się wzniesiony z cegły neogotycki kościół Martina Lutra, z przełomu XIX/XX w. z ciekawą wieżą i tarczą zegarową.
- na przedmieściu ulokowana jest XVIII wieczna kościól zbudowana w stylu ryglowym.
- z pomników przyrody jaki tu napotkamy należy wymienić lipę z czasów Wiosny Ludów, zasadzoną w 1848 roku.
- wokół jeziora Eggesińskiego o powierzchni 3,9 ha oraz wzdłuż rzeki Randow biegną szlaki turystyczne i ścieżka dydaktyczna.
- w roku 1991 w "starej szkole" powołano do życia Izbę Regionalno-Krajoznawczą, która ukazuje rozwój od wsi przez dużą gminę do miasta Eggesin. M.in. na wystawie znajduje się typowe mieszkanie z umeblowaniem i przedmiotami gospodarstwa domowego czy rzemieślniczego z XIX i XX w. oraz udokumentowany jest tu rozwój miejscowej szkoły.
- 15 września 1998 r. otwarto w Eggesin małe Muzeum Wojskowe. Informuje ono o życiu żołnierskim w tym mieście od 1949 r. Eksponowane są tu przedmioty należące do ekwipunku żołnierza m.in. mundury, odznaczenia, broń i sprzęt. Powierzchnia wystawowa - 150 m2.
(wig)