Karwowo

KARWOWO (r.1191 Caruvva , niem. Carow, r. 1945 Karowo, r.1952 Karwowo. Nazwę przyjęto od pomorskiego określenia karwa czyli krowa.

Wieś założona w typie ulicówki leży w gminie Kołbaskowo. Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1191 roku, kiedy to wymieniona została w Pommersches Urkundenbuch pomiędzy kilkoma wioskami, z których dziesięcinę ma pobierać szczeciński kościół św. Jakuba. Kolejna informacja mówiła o kościele zbudowanym około 1250 roku. Późniejsze losy osady nie są znane aż do przełomu XVIII/XIX w. i roku 1896 kiedy dokonywano zmiany w architekturze kościoła. W roku 1945 wieś została objęta akcją osadnictwa wojskowego, a następnie włączona w program tworzenia Państwowych Gospodarstw Rolnych. Po upadku PGR-ów stała się terenem tworzenia małych gospodarstw przydomowych.

1.jpeg

We wsi zachowały się resztki kościoła z XIII w. Była to budowla salowa, założona na planie prostokąta, bez chóru i wieży. Elewacje ścian i zapewne szczytów wykonano z kwadr granitowych lekko tylko przyciosanych od strony lica, ułożonych w miarę regularne warstwy, łaczone zaprawą wapienną z dodatkiem okrzesków. Jedynie portale i narożniki wykonano z dokładnie obrobionych kwadr i klińców granitowych. Ostrołukowy, uskokowy portal zachodni został usunięty i zastąpiony portalem o prostych ościeżach w obramieniu ceglanym. Portal południowy zapewne jednoskokowy o delikatnym łuku ostrym jest obecnie widoczny od połowy wysokości. Elewacja wschodnia łącznie ze szczytem została rozebrana i zastąpiona późniejszą ceglaną. Wykonano w niej dwa symetrycznie rozłożone ostrołukowe blendy. Szczyt zachodni nie zachował się. Kościół w czasach świetności posiadał płaski strop drewniany i nakryty był dwuspadowym ceramicznym dachem. XIX wieczna przebudowa pozbawiła go elewacji wschodniej. W roku 1896 dokonano przebudowy kościoła i wieży na przełomie XVIII i XIX wieku. Ta właśnie wieża to budowla ośmioboczna, ceglana na kamiennej czworobocznej podstawie, na którą wiodły spiralne, drewniane schody zachowane do dziś w swej górnej partii. Zwieńczona jest ona latarnią i ceglanym stożkowym hełmem.

2.JPG

Kościół wraz z przylegającym doń cmentarzem otoczony jest kamiennym murem. W roku 1945 podczas działań wojennych kościół uległ zniszczeniu i od tamtej pory jest zdewastowaną ruiną. Cmentarz jest równie zaniedbany, choć niektóre mogiły świadczą o stałej opiece nad grobami dawnych mieszkańców Karwowa.

3.JPG

W osadzie zachowały się resztki parku podworskiego.

Gospodarstwo nr 12 - po przekazaniu go w 1981 r. siostrom ze Zgromadzenia Samarytanek Krzyża Chrystusowego utworzono Dom Samotnej Matki. Jest to m.in. budynek z początku XX w., dwukondygnacyjny z zagospodarowanym poddaszem. Znalazły się tu pomieszczenia mieszkalne dla matek z dziećmi i kaplica modlitewna.

4.JPG
5.JPG

(wgaw)

O ile nie zaznaczono inaczej, treść tej strony objęta jest licencją Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 License