Ueckermünde
Wappen_Ueckerm%C3%BCnde.PNG

Ueckermünde w polskiej nomenklaturze określane jako Wkryujście lub Wkra. Nazwa miasta pochodzi od wendyjskiego określenia Ukranów (Wkrzanie), społeczności zamieszkującej tereny nad Wkrą przed 1200 rokiem. W 934 Widukind von Corvey wymienia nazwę słowiańskiego plemienia Uchri, inne źródła mówią o plemieniu Vucrani lub Ucrani, a od 1178 o prowincji Ucra. W 1178 w starych dokumentach pojawia się nazwa Ucramund. Nazwa ewoluowała dalej przez Ukeremund, Ukeremunde do Ukermunde (1284). Litery "V" w herbie miasta to łaciński odpowiednik "U" i oznaczają VRBS VCRA (URBS UCRA = miejscowość nad Wkrą).

Miasto jest położone nad Zalewem Szczecińskim, na północno-zachodnim skraju Puszczy Wkrzańskiej. Znajduje się tutaj jedyny w granicach obecnych Niemiec, Zamek Książąt Pomorskich (Schloß der Herzöge von Pommern). W mieście znajduje się także stacja końcowa linii kolejowej z Pasewalku.

1.JPG

Ueckermünde założono około połowy XIII wieku, niedaleko dawnego słowiańskiego grodu. W 1260 roku otoczono je murami z dwiema bramami (obecnie nie zachowanymi), a książę Barnim I zakłada tu klasztor i nadaje grodowi prawa miejskie. Położone nad rzeką Uecker w średniowieczu miasto należało do książąt pomorskich. Rok 1473 to czas wielkiego pożaru miasta, z kolei w 1624 dżuma pochłania wiele ofiar ludzkich. W następnych stuleciach miasto przeżywało liczne oblężenia i rozmaite podboje. Podczas wojny trzydziestoletniej zostało ono prawie całkowicie zniszczone. Z 1600 mieszkańców przeżyło wojnę jedynie 15. Miasto dostawało się pod wciąż inne władanie. Na początku XVIII w. Ueckermünde było jednak nadal miejscem spotkań znaczących książąt ówczesnych czasów. Bywali tu król Fryderyk Wilhelm I, elektor Saksonii August III, król Polski Stanisław Leszczyński i car Rosji Piotr I. Głównym źródłem utrzymania mieszkańców było rybołówstwo. 10 września 1759 roku Podczas wojny siedmioletniej na Zalewie Szczecińskim koło Ueckermünde i Nowego Warpna (obecnie pogranicze polsko - niemieckie) rozegrała się pierwsza w historii pruskiej floty bitwa morska. Starły się siły szwedzkie i pruskie. Bitwa zakończyła się zwycięstwem Szwecji, której flotyllą dowodził kapitan Rutensparne. Po tych wydarzeniach nastąpiła stagnacja.

8.jpg
11.jpg

Dopiero na przełomie XVIII i XIX w. rozpoczął się rozwój rzemiosła. Powstał przemysł ceglarski, a wraz z odkryciem złóż rud żelaza utworzono kilka odlewni żelaza. W XIX w. znajdowało się w Ueckermünde ok. 50 cegielni, a wyprodukowane przez nie cegły przewożono statkami. Ueckermünde stało się ważnym miejscem przeładunku, rozwinęło się też budownictwo okrętowe. Tylko w latach 1781-1795 spuszczono tu na wodę 102 statki. W 1818 roku miasto zostaje stolicą okręgu (do 1994 r.). W okresie XIX i XX wieku wyrób cegieł i hutnictwo były podstawą gospodarki miasta. W drugiej połowie XIX w. powstało tu wiele budynków do dziś stojących na starówce i tworzących centrum z wieloma małymi sklepikami na rynku i Kościołem Mariackim. Obie wojny światowe obeszły się z miastem łagodnie. W 1945 miasto zostało bez walki oddane radzieckim oddziałom. Dzięki temu udało się uchronić Ueckermünde przed większymi zniszczeniami wojennymi. Po 1960 r. powstaje nowa dzielnica miasta Ueckermünde-Ost, nastąpiło otwarcie nowo wybudowanego gimnazjum i nowego mostu na rzece Uecker, a Ueckermünde otrzymuje tytuł "uznanego przez państwo kurortu".

- Zamek Książąt Pomorskich z XIV wieku, który w trakcie jego przebudowy (około 1546 r.) przekształcono w klatkę schodową. Z czterech skrzydeł założenia trzy zburzono po 1720 roku. Zachowane skrzydło południowe ma od strony dziedzińca bogate podziały architektoniczne, ozdobione późnogotyckim ornamentem. Wiele pomieszczeń parteru zachowało sklepienia sieciowe. Nad bramą wieży umieszczono płaskorzeźbę z piaskowca, dzieło H.Schenk-Scheutzlicha ze Schneebergu przedstawiającą portret właściciela zamku.

10.JPG
7.JPG

- kościół Najświętszej Marii Panny jest skromną budowlą barokową z neogotycką wieżą z 1866 roku. Długość 40,17 m; szerokość 15,06 m; wysokość 8,79 m; miejsc siedzących 955. Sto lat wcześniej, bo 16 marca 1766 r. wzniesiono na tym miejscu kościół pod wezwaniem św. Marii wykorzystując część stalli ratuszowych pochodzących z 1593 r. Zachowane godła i herby radców miasta pozwalają nam się dziś domyślać pełnionych przez nich funkcji. Ołtarz z amboną, powstałe około 1775 roku, otrzymały bogatą rokokową dekorację. Warto zobaczyć znajdujące się w kościele trzy żyrandole powstałe w latach 1648-1703. Godnych obejrzenia jest też kilka dużych obrazów olejnych przedstawiających takie osobistości, jak Luter, Kalwin, Ravenstein czy Klauzjusz. Najstarszy obraz pochodzi z 1684 r. i przedstawia pastora Hograewiusza. Także chrzcielnica pochodzi z XVII wieku. Piękny ołtarz natomiast odnowiono w 1961 r. Organy zostały w 1883 odkupione od "Nowego Kościoła" w Berlinie. Wieża kościoła została w 1866 r. na nowo zbudowana, a kilka lat temu poddano ją remontowi. W wieży tej znajdują się trzy dzwony.

- zabudowa Starego Rynku kamienicami z przełomu XIX i XX wieku. W 1631 r. stojący na rynku ratusz spłonął i nigdy nie został odbudowany. Średniowieczny rynek położony był znacznie niżej niż rynek dzisiejszy. Około metra wynosi różnica wysokości obu powierzchni. Mimo to znajdował się tam już bruk z rynnami odwadniającymi. Zarówno budynki na rynku, jak i sam rynek w ciągu wieków zmieniały swój wygląd. Dzisiaj stoją tu obok siebie domy pochodzące z trzech różnych wieków. W XIX wieku z inicjatywy Związku Kombatantów w Ueckermünde postawiono na rynku i uroczyście odsłonięto pomnik cesarza Wilhelma I. Pomnik ten stał prawie na środku placu w zróżnicowanym otoczeniu. Po drugiej wojnie światowej musiał on na rozkaz rosyjskiej administracji wojskowej zostać zburzony. Po wojnie rynek przeistoczył się w dworzec autobusowy i pełnił tę funkcję do lat 70-tych ubiegłego stulecia. Również do lat 70-tych na rynku mieściła się stacja benzynowa. Dysponowała ona tylko jednym dystrybutorem paliwa i przez długi czas była jedyną stacją benzynową miasta Ueckermünde. W roku 1999 udało się odnowić rynek i nadać mu nowy kształt. W dniu 26 października 2002 r. przy studni na rynku odsłonięto figurę z brązu przedstawiającą rybaka z zalewu.

2.JPG
3.JPG
4.JPG
5.JPG
6.JPG

- Muzeum Zalewu Szczecińskiego - jego początki sięgają roku 1950. W 1998 r. zostało w dużym stopniu przekształcone i przebudowane. Znajduje się obecnie w pomieszczeniach Zamku Książąt Pomorskich. Na pierwszym piętrze prezentowana jest zarówno prehistoria jak i ówczesna historia oraz wybrane dziedziny z historii miasta. Na przebudowanej podłodze szczególną uwagę przyciąga zrekonstruowana kajuta jachtu pomorskiego. Zwiedzający mogą zaznajomić się m.in. z historią miejscowej kolei żelaznej, odlewnictwem i rozwojem szkolnictwa. W wieży zamkowej, z której rozciąga się wspaniały widok na miasto i zalew można zobaczyć na kilku piętrach historię przemysłu wyrobów ceglanych, rybołówstwa i budowy statków oraz żeglugi barek.

- park zwierzęcy w Ueckermünde zajmuje obszar 18 ha i dysponuje ponad 100 gatunkami różnych zwierząt ze wszystkich kontynentów. Należą do nich oprócz domowych i dzikie zwierzęta jak małpy, duże koty, egzotyczne ptaki, lamy, krokodyle, węże, tropikalne odmiany nietoperzy i wiele innych. Na terenie parku zoologicznego znajdują się również ciekawostki z dziedziny kulturalno-historycznej. W zrekonstruowanej typowej stodole o konstrukcji szkieletowej prezentowanych jest ok. 200 maszyn rolniczych i innych sprzętów, m.in. kierat, młyny, belka nożowa maszyny żniwnej itp. Dużą atrakcją jest "Kuchnia Babuni", w której myszy tańczą na stole. W drugiej części znajdziemy rekonstrukcję starego mostu zwodzonego z Ueckermünde, dom rybacki (a w nim akwarium ryb rodzimych), wiatrak kozłowy czy piec piekarsko-wędzarski.

9.jpg
12.jpg
13.jpg
14.jpg

(wig)

O ile nie zaznaczono inaczej, treść tej strony objęta jest licencją Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 License