Kolejny, bo dwunasty rajd odbył się na podobnych zasadach jak w roku 2005. Toteż w niedzielny poranek 20 października 2013 r. spotkaliśmy się z rowerami na dworcu kolejowym Szczecin Gł. Osobowy by udać się pociągiem do Stargardu Szczecińskiego.
Półgodzinna podróż szybko minęła i gdy wysiadaliśmy na stargardzkim peronie gdzie oczekiwała już na nas pani przewodnik Elżbieta Kaczmarczyk oraz znany nam od kilku już sezonów cyklista Wojtek Kusz.
Szybko udaliśmy się na plac przed największa stargardzką świątynią, kolegiatą pw. NMP Królowej Świata popularnie nazywaną kościołem Mariackim. Korzystając z przerwy pomiędzy kolejnymi Mszami św. zwiedzamy obiekt, który zaliczany był do grupy zabytków klasy "0".
Pani przewodnik naświetliła nam historię powstania tego obiektu. Otóż budowę prowadzono w kilku etapach. Rozpoczęto w 1292 roku, a zakończono w końcu XV wieku. Reprezentuje on typ fary hanzeatyckiej, właściwej dla najbogatszych miast południowego pobrzeża Bałtyku, charakteryzującej się chęcią odtworzenia w ceglanym budulcu klasycznego wzorca katedry francuskiej. Świątynia jest ogromnych rozmiarów (długość ponad 77 m, szerokość 37 m, wysokość 39 m, wysokość wieży północnej 53 m) bazyliką z obejściem, wzniesioną z cegły na cokole z głazów narzutowych i wapienia. Dwie potężne wieże od frontu (południowa niższa) ozdobione zostały wysokimi tynkowanymi na biało blendami zamkniętymi od góry kolistymi polami - tzw. blendą stargardzką, która stała się cechą charakterystyczną wielu budowli gotyckich tego regionu.
Opuściliśmy wnętrze kolegiaty i oglądamy ją od północnej strony gdzie do prezbiterium dostawiona jest, także z czasów przebudowy, ośmioboczna kaplica Mariacka. Jej elewację zdobią wimpergi oparte o wsporniki w kształcie masek. Spośród 96 z nich część została wymieniona w trakcie prac restauratorskich na początku XX wieku, niemniej nadal jest to jeden z najbogatszych zespołów gotyckiej ceramicznej rzeźby architektonicznej.
W dalszej części imprezy przenosimy się na stargardzki Rynek Miejski, oglądamy jego ciekawą i piękną zabudowę a następnie wędrując uliczkami podziwiamy kolejne obiekty z ubiegłych stuleci.
Po paru minutach dochodzimy do cerkwi prawosławnej pw. św. App. Piotra i Pawła by nie tylko zwiedzić ten ciekawy obiekt sakralny ale też wysłuchać interesujących opowieści proboszcza ks. Jarosława Biryłko.
Tuż przy świątyni zlokalizowany jest stargardzki pomnik papieża Jana Pawła II. Składamy wiązankę kwiatów, zapalamy znicze a pani przewodnik przypomniała historie powstania pomnika. Pomnik Jana Pawła II usytuowany na skwerze Ojca Świętego Jana Pawła II został odsłonięty 2 kwietnia 2006 roku. Projekt pomnika wykonał krakowski rzeźbiarz prof. Aleksander Śliwa. Wykonano w całości z brązu i mierzy 6 m wysokości a przedstawia Jana Pawła II siedzącego na papieskim tronie.
Kolejny zwiedzany obiekt to kościół św. Józefa, położony w pobliżu niewielkiego parku gdzie wśród towarzyszących nam gołębi pani przewodnik opowiada nam jego historię powstania Na "minutę" wchodzimy do jego wnętrza i już idziemy w stronę Bramy Mostowej mijając ciekawy obelisk.
Po paru minutach jesteśmy przy obiekcie, który przez wiele lat był symbolem tego miasta.
Rozstajemy się z Bramą Mostową (Portową) i przechodzimy pod budowaną cerkiew greko-katolicką pw. św. Jozafata a potem wzdłuż nurtu rzeki Iny docieramy do kolejnej Bramy Wałowej, zbudowanej w północno-wschodniej części obwarowań miejskich, u wyjazdu do Maszewa. Jest ona jedną z czterech średniowiecznych bram miasta.
Przechodzimy teraz na plac przed kościołem pw. św. Ducha. Tu kończy się nasze zwiedzanie zabytków Stargardu Szczecińskiego. Żegnamy panią przewodnik i wyjeżdżamy prowadzeni przez Wojtka Kusza w kierunku Szczecina.
Jadąc ścieżką rowerową mijamy pomnik - Południk 15. Wyznacza on przebieg 15. południka długości geograficznej wschodniej. Pomnik został ustawiony w okresie międzywojennym. Posiada on formę kamienia narzutowego z wyobrażeniem siatki południków i równoleżników na szczycie oraz płytą informującą, iż Stargard leży dokładnie 15 stopni na wschód od południka zerowego, przebiegającego przez przedmieście Londynu Greenwich, który stanowi podstawę wyznaczania czasu środkowoeuropejskiego (CET). W 1996 pomnik został odrestaurowany. Mimo, iż pomnik nosi nazwę 15. Południk, faktycznie znajduje się ok. 220 m na zachód od południka. Wynika to z niedokładności sprzętów geodezyjnych w okresie, gdy ustawiano pomnik.
Ścieżka rowerowa, dość malowniczo położona doprowadza nad jez. Miedwie. Tu przedstawiciele Stargardzkiego Towarzystwa Cyklistów zapraszają nas do ogniska na poczęstunek. Pieczemy kiełbaski, raczymy się kawą i herbatką.
Po półgodzinnym odpoczynku jedziemy do Kobylanki. Zatrzymujemy się pod lipą "Wieniec Zgody". Drzewo to zostało zasadzone w 1460 r. z okazji zawarcia przez Burmistrzów Szczecina i Stargardu układu pokojowego, kładącego kres wojnie tych miast. Robimy kilka fotek przy stylizowanej fontannie, zaglądamy do Antyków i na chwilę zatrzymujemy się przed miejscowym pomnikiem Jana Pawła II usytuowanym na placu przed kościołem pw. św. Antoniego z Padwy.
Potem już przez Reptowo, Niedźwiedź i "szlakiem wielkich kałuż" docieramy do Zdunowa. Jeszcze tylko "żabi skok" i jesteśmy w Szczecin Dąbiu.
Śpieszymy się, przed zmrokiem chcemy dotrzeć do Polic, jednak na chwilę zatrzymujemy się na moście by Andrzej mógł nam pokazać gdzie na wyspie Sadlińskie Łąki znajduje się pomnik ornitologa Paula Robiena.
Wreszcie docieramy w rejon Wałów Chrobrego tu dzielimy się na podgrupki. Część z nas zostaje w Szczecinie, część wraca autobusem SPPK, a pozostali pedałują przez Gocław i Skolwin do Polic. Tak kończy się XII rajd Szlakiem Pomników Jana Pawła II.
Organizatorzy rajdu serdecznie dziękują wszystkim, którzy przyczynili się do przeprowadzenia tej cyklicznej i pouczającej imprezy a w szczególności Grażynce, Wojtkowi i Jurkowi. niewątpliwą pamiątką z rajdu jest kolejny, wyemitowany okolicznościowy znaczek z podobizną Jana Pawła II na stargardzkim pomniku.
